❂نجوم❂
هر چی در مورد نجوم می خوای دارم
سلام؛به وبلاگ من خوش آمدید.
امیدوارم با خواندن این وبلاگ بر اطلاعات علمی شما اضافه شود.
tags:
یوری الکسییویچ گاگارین (به روسی: Юрий Алексеевич Гагарин) فضانورد روسی و متولد ۹ مارس ۱۹۳۴ میلادی (۱۸ اسفند ۱۳۱۲)، نخستین فضانورد جهان بود. یوری گاگارین در روز ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ میلادی (۲۳ فروردین ۱۳۴۰) توسط فضاپیمای وُستوک-۱ به فضا رفت و به مدت ۱۰۸ دقیقه مدار زمین را یک دور بطور کامل پیمود. عصر سفرهای فضایی انسان با این پرواز آغاز گشت.
tags:
نیل الدن آرمسترانگ فضانورد آمریکایی (زادهٔ ۵ اوت ۱۹۳۰ در واپاکونتا، اوهایو، آمریکا - درگذشته ۲۵ اوت ۲۰۱۲ در کلمبوس، اوهایو)، نخستین انسانی است که طی ماموریت آپولو ۱۱ در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ (۲۹ تیر ۱۳۴۸) بر کره ماه گام نهاد. وی فضانورد ناسا، خلبان آزمایشکننده، مهندس هوافضا، استاد دانشگاه و خلبان نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بود و در جنگ کره خدمت کرد. نیل آرمسترانگ نخستین انسانی بود که کره زمین را از فضا مشاهده کرد. پس از پایان جنگ، آرمسترانگ به نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا راه یافت و بیش از ۹۰۰ پرواز انجام داد. او فارغ التحصیل دانشگاه پردیو است و تحصیلات خود را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی تکمیل کرد.
tags:
ستارهشناسان ناسا میگویند سیارهای شبیه به کره زمین را در مسافتی بسیار دور کشف کردهاند.
سیارۀ نویافته، حدود پانصد سال نوری از زمین فاصله دارد.
این سیاره که ده درصد از زمین بزرگتر است، توسط تلسکوپ کپلر متعلق به ناسا مشاهده شده است.
به گفتۀ ستارشناسان ناسا، به نظر میرسد سیاره کشف شده، به دلیل فاصله مناسبی که از ستاره خورشیدی اش دارد، با برخورداری از هوایی نه داغ و نه سرد، حامل حیات باشد.
تلسکوپ کپلر اززمان راه اندازیاش در سال ۲۰۰۹ تاکنون، ۹۶۱ سیاره جدید را رصد کرده است.
tags:
من اسامی چندین نرم افزار کاربردی را برای شما نوشته ام. می توانید آن ها را دانلود کنید واز آن ها لذت ببرید.
stellarium،celestia،keyhan،google earth،nasa world wide،virtaulmoon atlas،cartes du ciel،world wide telescope،sky map32
tags:
کهکشان معروف M31 یا NGC 224 که در صورت فلکی آندرومدا قراردارد. این کهکشان به همراه کهکشان راه شیری دو کهشان مارپیچی بزرگ و اصلی خوشه محلی کهکشانها هستند. این کهکشان نزدیکترین و بزرگترین کهکشان مارپیچی به زمین است. و در فاصله 52/2 میلیون سال نوری قرار دارد. این کهکشان به دلیل درخشندگی خود همواره نظر ستاره شناسان به ویژه طی یکصد سال گذشته را به خود جلب کرده است. قسمتهای مرکزی این کهکشان در شرایط دید خوب با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است و اندازه ظاهری آن نیز حدود 3× 1 درجه است. قدر آن 4/3 قدر مطلق 4/21- (قدر مطلق کهکشان با روشهای غیر مستقیم 5/20- بدست آمده است) و هسته آن به وسیله دوربین دو چشمی و تلسکوپ بسیار درخشان دیده می شود. این کهکشان اولین بار توسط عبدالرحمن صوفی، ستاره شناس ایرانی به عنوان یک ابر کوچک معرفی شده است. این کهکشان در سال 1612 زمان کوتاهی بعد از اختراع تلسکوپ توسط سیمون ماریوس مورد بررسی قرار گرفته و تا چند قرن بعد ستاره شناسان آنرا به عنوان تکهای از کهکشان راه شیری و در محدوده آن در نظر می گرفتند.
tags:
شهاسنگها تا قبل از اینکه بر زمین سقوط کنند شهابواره نامیده می شوند.سرعت شهابواره ها هنگام مواجهه با زمین همواره از 2/11 کیلومتر در ثانیه(سرعت گریز از میدان گرانش زمین)بیشتر است.این مقدار تقریبا 40 برابر سرعت صوت است.وقتی شهابواره در ارتفاع 100-120 کیلومتر است اصطکاک جوی چنان آن را داغ می کند که آتشگویی درخشان پدید می آورد.آنچه از این پس روی می دهد به سرعت،جرم،وسستی ماده شهابواره بستگی دارد.اجرام خیلی کوچک می سوزند وشهاب نام می گیرند.اما ریزترین آنها سالم می مانند وخرده شهابسنگ نامیده می شوند.شهابواره های سست بنیان نرسیده به ارتفاع 80یا90کیلومتری از هم می پاشند ودنباله هایی چندگانه برجای می گذارند.اجرام سختی که بیش از حدود10گرم وزن دارندتولید آتش گویی میکنندوممکن است بخشی از آنها تا ارتفاعات پایین تر دوام بیاورند.اجرام بزرگ تر آتشگویهایی می آفرینند که گاه به درخشانی خورشید اند.
tags:
دراواسط ماه تابستانی مرداد با نگاه کوچکی به آسمان بعد از نیمه شب می توان چندین شهاب رصدکرد!(البته اگر خوش شانس باشید!)بارش شهابی برساووشی10 مرداد شروع و 27 مرداد تمام میشود.نقطه ی نورباران بارش شهابی در ستاره ی آلفای برساووش است و اوج بارش متعلق به 21 مرداد است که بعد از نیمه شب هریک یا دو دقیقه می توان چندین شهاب رصد کرد!این بارش شهابی بسیار زیبا را از دست ندهید،براتون لحظاتی پر از شهاب آرزو می کنم!
tags:
از تمام کهکشان ها میزان معینی تشعشع الکترومغنا طیسی سا طع میشود. برخی کهکشان ها ، به طرز غیر عادی ، مقادیر زیادی تشعشع تابش میکنند. این کهکشانها ، کهکشانهای فعال نامیده میشوند. انرزی آنها از منبعی با جرم بسیار زیاد اما به هم فشرده که در مرکز کهکشان فعال قرار دارد تأمین میشود.انرژی اغلب بصورت اشعه ایکس ، موج رادیویی و همچنین نور است و میزان انرژی آزاد شده به قدری زیاد است که نمیتوان تصور کرد ستاره ها آن را به وجود آورده باشند. ستاره شنا سان بر این عقیده اند که تنها جسمی که قادر است این مقدار انرژی را آزاد کند یک حفره سیاه فوق العاده پر جرم است. بنابر این، علت اینکه برخی کهکشان ها از جمله کهکشان خودمان انرژی نسبتا کمی آزاد میکنند این است که حفره سیاه مرکزی کوچکی را در میان گرفتهاند.
tags:
به نظر میرسد که کوازارها (شبه ستاره ها) هسته فعال کهکشان های دور دست باشند. آنها درخشا نترین ، سریعترین و دورترین اجرام شناخته شده در جهان هستند. کوازارها هما نند ستارگان از سطح زمین به مشابه یک نقطه نورانی خیلی ریز دیده میشوند. اگر چه کوازارها فقط به اندازه منظومه شمسی هستند، نور برخی از آنها مسافتی در حدود 10 میلیارد سال نوری را طی می کند تا به ما برسد. ما برای اینکه بتوانیم چنین اجرام دوری را شنا سایی کنیم نیاز به تا بش زیاد نور آنها داریم. تشعشع انرژی بعضی از کوازارها حدود 100 برابر تشعشع کهکشا نهای عظیم است.
با گسترش جهان کوازارها که در لبه خارجی آن قرار دارند بسرعت از زمین فاصله میگیرند. دورترین کوازارهایی که قابل رویت حدود 12 میلیارد سال نوری در جهت انتهای قابل مشاهده جهان قرار دارند. بخاطر زمان زیادی که طول میکشد تا نور کوازارها به زمین برسد، این کهکشانها ستاره شناسان را قادر میسازند تا جهان را در اولین مراحل شکل گیری ، مورد مطالعه قرار دهند. کوازارها فوق العاده درخشان و در عین حال بسیار مهم فشرده میباشند. در مقایسه با گستره کهکشان راه شیری که 100000 سال نوری میباشد، کوازارها قطری معادل چند روز یا هفته نوری را تشکیل میدهند.
tags:
تلسکوپ البیتی (در انگلیسی: Large Binocular Telescope) نام بزرگترین و قویترین تلسکوپ نوری ساخته شده در جهان است که در ایالت آریزونای آمریکا قرار گرفتهاست. تلسکوپ البیتی دارای یک تلسکوپ دوچشمی است که به اخترشناسان امکان خواهد داد تا کیهان را با جزئیات بیشتر و در اعماق ژرفتری جستجو کنند. برخلاف اکثر تلسکوپهای امروزی که حاوی یک آینه برای جمعآوری نور هستند، تلسکوپ دوچشمی متشکل از دو آینه ۸٫۴ متری است. قدرت تصویربرداری تلسکوپ البیتی در حدود ۱۰ برابر بهتر و واضحتر از تصاویر ارسالی از تلسکوپ فضایی هابل است. برای ساخت تلسکوپ البیتی حدود ۱۲۰ میلیون دلار آمریکا هزینه شده و عملی شدن طرح آن به دلیل مشکلات خاص در طراحی قطعات اپتیکی و ساخت آن در حدود ۲۰ سال طول کشیدهاست. دانشگاه آریزونا اداره این تلسکوپ را بر عهده دارد.
tags:
البته حتماً میدانید که سیارهها به طور کامل گرد و کروی نیستند! با این حال اگر بخواهیم آنها را به طور تقریبی یک کره در نظر بگیریم و علتش را توضیح دهیم نخست بیایید یک سیاره را تصور کنیم؛ یک جرم بسیار بزرگ در فضا که کشش گرانشی زیادی را به واسطهی جرم زیاد خود اعمال میکند. حالا اگر این سیاره بزرگ باشد این کشش گرانشی با شدت بیشتری به طرف هستهاش وارد میشود. در حقیقت شکل کره، طبیعیترین و پایدارترین شکل است که یک جرم بسیار چگال به واسطهی گرانش اولیهی خودش میتواند در فضا پیدا کند. معمولاً اگر قطر یک جرم بیش از حدود ۷۰۰ کیلومتر باشد، جرمش آنقدر گرانش ایجاد میکند که بتواند بر مقاومت شکل طبیعی و اولیهاش غلبه کند و حالت کروی به آن بدهد.
این در حالی است که بسیاری از اجرام در منظومهی شمسی که در ردهی سیارکها قرار میگیرند، به دلیل نداشتن جرم کافی اصطلاحاً به وضعیت تعادل هیدرواستاتیک که موجب کروی شدن شکل یک سیاره میشود نرسیدهاند و با قطری در حدود کمتر از ۵۰۰ کیلومتر شکل غیر کروی و سیبزمینی مانند دارند. معمولاً هر چه اجرام کوچکتر و کمجرمتر باشند احتمال اینکه یک شکل غیر کروی یا حتی گوشهدار داشته باشند بیشتر میشود.
در مقابل یک سیارهی پر جرم یا حتی یک سیارک، بدیهی است که یک سحابی که در حقیقت ابری است متشکل از عناصر گازی سبک که عمده آنها معمولاً هیدروژن است، تراکم بسیار کمی در واحد حجم دارد. به عبارت دیگر یک سحابی به دلیل گستردگی بسیار زیاد و تعداد بسیار ناچیز اتمهایش در واحد حجم، هرگز آنقدر جرم لازم را پیدا نمیکند که بتواند با ایجاد کشش گرانشی به سوی مرکزش شکل کروی را بیابد. مگر آنکه به دلیل تراکمهای موضعی احتمالی، حالتی در آن ایجاد شود که بتواند به مرور وسعت و حجمش را کوچکتر کند و شرایط به وجود آمدن یک پیش ستاره و متعاقب آن یک ستاره در مرکز سحابی طی چندین میلیون سال بسته به جرم اولیهی سحابی ایجاد گردد؛ درست مشابه اتفاقی که طی آن خورشید و منظومهی شمسی ما به وجود آمد.
حالا همین خورشید و سیارات منظومهی شمسی خودمان را در نظر بگیرید که از یک سحابی که به آرامی در حال چرخش بوده است حدود ۵ میلیارد سال پیش تشکیل شدهاند. چرخش اولیهی این ابر موجب شده است که ذرات تشکیلدهندهی ابر با گذر زمان و بر اثر نیروی گریز از مرکز و نیروی گرانشی که از مرکز توده گاز وارد میشود روی صفحهای که در مرکز آن خورشید و در اطرافش سیارات دیگر شکل گرفته است توزیع شود. در مورد چگونگی ایجاد شکل صفحهای در کهکشانها یا شکل صفحهای حلقههای زحل نیز همین روند کمابیش صادق است.
tags:
«طوفان خورشیدی» (یا طوفان مغناطیسی) واژهای عام است و گاهی بهسبب معنای وسیعی که دارد کمی ابهامآمیز بهنظر میرسد. از اینرو بهتر است از دو دیدگاه مختلف به موضوع طوفان خورشیدی بپردازیم.
در یک دیدگاه که بیشتر مورد توجه دانشمندان است، هر پدیدهی انفجاری یا فورانی با منشاء مغناطیسی که در جّو خورشید رخ میدهد و به آزاد شدن انرژی فراوان میانجامد طوفان خورشیدی یا طوفان مغناطیسی نامیده میشود. با این تعریف اتفاقات مختلف مانند زبانههای پرانرژی، شرارهها، فورانهای تاجی ماده و باد خورشیدی همگی بهنوعی طوفان خورشیدی بهحساب میآیند (واژهی طوفان خورشیدی با این تعریف سازگاری بیشتری دارد).
از سوی دیگر تعریفی که عموماً پذیرش بیشتری دارد اندکی با دیدگاه اول متفاوت است. بهدنبال رخ دادن پدیدهای انفجاری در خورشید، باد خورشیدی با سرعت و شدت بیشتری میوزد و ذرات باردار پرانرژی را روانهی فضای منظومهی شمسی میکند. وقتی این ذرات به زمین میرسند و با میدان مغناطیسیِ آن برهمکنش میکنند، طوفان خورشیدی رخ میدهد. بر این اساس وقوع پدیدهای مانند شفق قطبی بهمعنی رخ دادن طوفان خورشیدی است و نشانهای از فعالیت مغناطیسی خورشید در یکی دو روز قبل است. برای این نوع پدیدهها خوب است از اصطلاح طوفان ژئومغناطیسی استفاده کنیم.
شدیدترین نمونهی ثبتشدهی این طوفانها در سال ۱۸۵۹/۱۲۳۸ رخ داد. در آن پدیده که به طوفان کارینگتون معروف شد، چنان سیل عظیمی از ذرات روانهی مغناطیس کرهی زمین گردید که شفق قطبی حاصل از آن از نزدیکی عرضهای استوایی نیز دیده میشد.
طوفان خورشیدی بسته به شدتی که دارد میتواند پیامدهای مختلفی داشته باشد. مثلاًً بر سیستمهای ارتباط مخابراتی، موقعیتیابی و ناوبری اثر مخرب دارد. بر عملکرد ماهوارههای اطراف زمین تأثیر دارد و حتی میتواند برای فضانوردان یا موجودات زنده، مثلاً برای پرندگانی که از میدان مغناطیسی زمین برای جهتیابی استفاده میکنند، خطرناک باشد. ارتباطات رادیویی که با استفاده از لایهی یونوسفر اطراف زمین برقرار میشود بهراحتی در اثر وقوع طوفان خورشیدی دچار اختلال میشود. علاوهبر اینها، افزایش شدت تابشهای خورشید در محدودهی پرتوهای پرانرژی اثرات منفی بر سلامتی انسان دارد.
tags:
بیشتر مردم فکر میکنند در تابستان زمین به خورشید نزدیکتر است و از این رو علت گرم و سرد شدن هوا در طول سال را به دور و نزدیک شدن زمین از خورشید نسبت میدهند.این فرض میتوانست وقتی صحیح باشد که در فصل تابستان تمام قارههای زمین تابستان را تجربه کند. میدانید که وقتی ما در ایران که در نیمکرهی شمالی زمین ساکن هستیم فصل تابستان را سپری میکنیم، مردم نیمکرهی جنوبی زمین مثل ساکنان کشورهای استرالیا و برزیل و آفریقای جنوبی، فصل زمستان را تجربه میکنند و برعکس وقتی زمستان به ایران میرسد آنها طعم گرمای تابستان را میچشند. بنابراین وقتی این پرسش را مطرح میکنیم که «آیا در تابستان زمین به خورشید نزدیکتر است؟» باید مشخص کنیم منظورمان تابستان نیمکرهی شمالی است یا جنوبی!نکتهی جالب اینجا است که در حال حاضر زمین در تابستانهای نیمکرهی شمالی از خورشید دورتر و در زمستانهای نیمکرهی شمالی به خورشید نزدیکتر است!! به عبارت دیگر شاید صحیحتر باشد که بگوییم در روزگار ما، وقتی نوبت تابستان نیمکرهی جنوبی زمین میرسد، زمین به خورشید نزدیکتر میشود. مثلاً امسال (سال ۱۳۹۱ هجری خورشیدی) زمین در روز ۱۵ تیر به دورترین فاصله از خورشید رسید و در این حالت ۱۵۲۰۹۲۴۲۵ کیلومتر از خورشید فاصله گرفت. در حالیکه در ۱۳ دی همین سال در نزدیکترین فاصله از خورشید قرار گرفت و در این زمان فاصلهاش به ۱۴۷۰۹۸۱۶۱ کیلومتری از خورشید رسید.پس میبینید آنچه باعث تفاوت فصول میشود ارتباطی با دوری و نزدیکی از خورشید ندارد.علت پیدایش فصول بر میگردد به انحراف محور قطبین زمین از راستای قائم که حدود ۲۳/۵ درجه است و سبب میشود که در گردش زمین به دور خورشید در طول یک سال، تغییر زاویهای در تابش خورشید نسبت به مناطق مختلف زمین به وجود بیاید. همین موجب به وجود آمدن تفاوت دمایی و تفاوت در میزان بارش باران و نهایتاً دگرگونی فصلها میشود.
tags:
این دوره با بررسی های هابل در قرن نوزدهم آغاز شد . هابل ٬ اجرام غیر ستاره ای که مسیه لیست کرده
بود بررسی کرد و مشاهده کرد که بعضی از این اجرام که به آنها سحابی می گفتند ٬ واقعا سحابی نبودند و
فاصله شان خیلی بیشتر از جرمهایی بود که تا آن زمان می شناختیم و متوجه شد که اینها در کهکشانهای
دیگری هستند و در واقع کهکشان ما که خورشید به آن تعلق دارد تنها یکی از کهکشان های بسیاری است
که برخی بزرگتر از کهکشان ما و بعضی کوچک ترند .
( 1955-1879 ) است ( هر چند که او در درجهٔ اول یک فیزیکدان و ریاضی بود ). کیهان شناسی و اختر
فیزیک سخت به نظریهٔ نسبیت او متکی اند . در این دورهٔ نجومی است که ما زندگی میکنیم و تاپایان ان راه
درازی درپیش است .
می توان گفت که نجوم جدید با این دوره آغاز می گردد . کوپرنیک نشان داد که زمین ، نه تنها مرکز جهان
نیست ، بلکه فقط یکی از سیاراتی است که به دور خورشید مرکزی می گردد . معلوم شد که زمین که به
هیچ روی منحصر به فرد نیست ، سیاره ای کاملا معمولی است که به طرزی معمولی ، حرکاتی معمولی دارد .
در حقیقت آشکار شد که خورشید مرکزی خود ستاره ای از ستاره های بیشمار آسمان است ، یکی از
بیلیونها ستاره ی مشابه حول و حوش ماست که برخی بزرگتر و بعضی کوچکتر از خورشید ، برخی سنگینتر
و بعضی سبکتر از آن هستند .
در این دوره روش مطالعه پیوسته علمی تر شد و انگیزه ی اصلی آن میل به شناخت و فهم قوانین بنیادی
حاکم بر حرکت اجرام آسمانی و توضیح چیزهائی که چشم می دید بود .
منجمان نخستین معتقد بودند که زمین باید در مرکز جهان باشد ، و فرض می کردند که خورشید ، ماه و
ستارگان به دور زمین ساکن می گردنند . علاقه ی آنان که به معنای امروزی کلمه ی چندان علمی نبود ، به
طور عمده معطوف بود به مسائل علمی ، به رابطه ی واقعی یا فرضی رویدادهای آسمانی یا حوادث زمینی
وبه جستجوی آسمان به خاطر یافتن نشانه هائی سعد و نحس (مبارک و بد شگون)
با وجود این ، کشفهای برجسته ای در این دوران صورت پذیرفت . گاهشماری با دقت زیاد رشد کرد . دایرة
البروج - مسیر ظاهری خورشید از میان ستارگان - به دقت تمام تعریف شد . دوره ی کامل کسوف و خسوف
تعیین گردید . وحتی در قرن دوم پیش از میلاد به حرکت محور زمین پی برده شد .
tags:
رده جدیدی از اجرام منظومه شمسی که توسط انجمن بین المللی ستاره شناسی در سال 2008 میلادی
تعریف شده است .بطور کلی سیارهی کوتوله به جسمی گفته میشود که چهار شرط زیر را داشته باشد:
- در مداری به دور خورشید بگردد.
- جرم کافی برای رسیدن به تعادل هیدرواستاتیک داشته باشد و شکل آن تقریبا" کروی باشد.- توانایی پاکسازی اجرام موجود در اطراف یا نزدیکی مدار خود را نداشته باشد. - قمر جسمی دیگر نباشد.
نامزد عضویت در این گروه هستند که برای عضویت قطعی آنها بررسیهای بیشتری نیاز است.
تعدادی از این اجرام که دارای خواص پلوتو مانند هستند در رده پلوتویید ها جای می گیرند. گفتنی است
بعضی از سیاره های کوتوله جزء اجرام ترانس نپتونی هم بحساب می آیند.
tags:
عطارد وزهره قمر ندارد ولی زمین یک قمر به نام ماه دارد به قطر 3659 کیلومتر وسیاره ی مریخ دوقمر دارد
فوبوس با 12 کیلومتر قطر و دیموس هم 8 کیلومتر قطر دارد مشتری 63 قمر دارد که 47 قمر بی نام وقمر
های کارم متیس سینوب لیسیتیا انانک لدا آدرستیا الادا پاسیفا آملتیا هیمالیه تب یو یروپا کالیستو گانیمد را
شامل می شود.زحل 60 قمر دارد 36 قمر بدون نام و سیارنک هلن آلبیوریکس اطلس یان تلستو پالیاک کالیپسو یمیر کیو1
ناروس ایجیراک اریاپو پرومتئوس پاندورا فوئب انسلادوس جانوس اپیماتئوس میماس های پریون انکلادوس رئا
لیتوس دیان تتیس تیتان است
اورانوس دارای قمر هایی به نام اوفلیا -کوردلیا - ستبوس- پروسپرو - پردیتا- مب - استفانو - کاپید -
فرانسیسکو - فردینانو - ماز گریت - ترینکولو- کالپبان - ژولیت - بلیندا - کرسیدا -روزالیند - دسدیمونا- بیانکا -
سیکوراکس - پاک - پورتیا - میراندا - تیتانیا - اوبر نون - آمبریل و آوریل
ونپتون دارای 8 قمر به نام های صامنا تالاسا لاریسا گالاتیا دزپینا پورتئوس نرئید و تریتون می باشد
پلوتون دارای 3 قمر میباشد به نام های نیکس هیدرا وشارون وقمر آریس به نام 20051/sاست
آریس دارای قمری به نام دسیمونیا است
tags:
شهاب ها اجرام کوچک جامدی(بشتر به اندازه شن)اندکه فضارادرمی نوردند و اکثر آن ها در همان مدارهایی حرکت می کنند که در اشغال ستاره های دنباله دار است.مطالعه ی مواضع و حرکت های آن ها حاکی از آن است که شهابوارها بقایای ستاره های دنباله داری اند که بخش بزرگی از جرم خود را ضمن عبورهای متوالی از نزدیکی خورشید از دست داده اند.اندک زمانی پس از از مرگ دنباله دار این ذرات که جاذبه گرانشی شان توان آن را ندارد که انسجام و پیوستگی آن ها را به یک دیگر سبب شود اجتماع به هم فشرده ای را به وجود می آورند که"کپه ی سنگ ریزه های متحرک" توصیف خوبی از آن است.این اجتماع را کپه می نامیم.
tags:
شاتل فضایی آمریکا که اولین بار در سال ۱۹۸۱ پرتاب شد. نخستین سفینه قابل استفاده مجدد جهان بود. سه بخش اصلی آن مدارپیما، موشکهای تقویت کننده، و مخزن بیرونی سوخت (تنها مخزن سوخت آن که بعد از هر مأموریت قابل استفاده نیست) میباشد. کاشیهای ویژه مقاوم در برابر گرما مانع از سوختن مدارپیما به هنگام بازگشت به جو زمین میشوند. بازوی قابل کنترل از راه دور تعبیه شده در مخزن محموله مدارپیما، میتواند ماهوارهها را در فضا قرار دهد؛ و همچون سکویی ثابت برای کار فضانوردان عمل کند.
پس از فضاپیماهای مرکوری، جمینی و آپولو (که ماه را فتح کرد)، آمریکاییها به سراغ سفینههای رفت و برگشتی رفتند و بدین سان، شاتلهای فضایی متولد شدند. شاتلها تا ۷ مسافر و ۲۵ تن تجهیزات را در خود جای میدهند و زمان طولانیتری را در مدار زمین به سر میبرند. آنها همچنین به یک بازوی روباتیک مجهز هستند که به کمک آن میتوانند ماهوارهها را به دام انداخته، اقدامات لازم را در مورد تعمیرات یا انتقال آن صورت دهند.
tags:
بر روی لینک بالا کلیک کنید و در گوگل سرچ کنید.
tags: